Α. 80
ΚΑΚΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΕΙΡΑ ΣΤΑ ΧΕΙΜΕΡΙΝΑ ΑΘΛΗΜΑΤΑ
Π. Γκιβίσης
Ανακοινώθηκε στο σεμινάριο αθλητικών κακώσεων στα χειμερινά αθλήματα, Έδεσσα 26-28 Νοεμβρίου 2004
Thumb injuries ;Snowboarders 1 – 2%, Skiers 4 – 17%, ¾ are lesions of the ulnar collateral ligament of the metacarpophalangeal joint
Mechanism: Forced abduction of the MP joint
Pathology: Partial or complete rupture of the ulnar collateral lig. οf the MP joint(usually from its attachment to the proximal phalanx, possible interposition of adductor pollicis tendon)
Test: positive pain & or laxity during abduction stress test; weakness of thumb index finger pinch.
Treatment: Immediate RICE, Long term; Rehabilitation exercises support up to 1 year.
Α. 81
ΔΙΑΧΩΡΙΣΤΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ ΑΣΤΑΘΕΙΕΣ ΚΑΡΠΟΥ: Μηνοειδοπυραμοειδής διαχωρισμός
Π. Γκιβίσης
Εισήγηση στο ετήσιο τακτικό μετεκπαιδευτικό πρόγραμμα Κολλεγίου Ελλήνων Ορθοπαιδικών Χειρουργών . Συμπόσιο με θέμα «Αστάθειες καρπού» , αμφιθέατρο ΕΕΧΟΤ,
Αθήνα, 4 Μαρτίου 2005
Lunotriquetral instability.
Spectrum of injuries ranges from isolated partial tears to frank dislocation and from dynamic to static carpal instability.
Limited understanding of ulnar side, Ulnar pain post injury, Click, Positive ballottement test, Beware ulnar impaction syndrome, Conservative treatment, Rarely need limited fusion.
Treatment options: Corticosteroid injection, Immobilization, Ligament repair, Ligament reconstruction, Limited intercarpal arthrodesis, Ulnar sortening.
The role of lunotriquetral arthrodesis is considered to be controversial
Α. 82
ΟΣΤΕΟΣΥΝΘΕΣΗ ΜΕ ΑΠΟΡΡΟΦΗΣΙΜΑ ΥΛΙΚΑ ΣΤΑ ΚΑΤΑΓΜΑΤΑ ΚΕΦΑΛΗΣ ΚΕΡΚΙΔΟΣ
Π. Γκιβίσης
Εισήγηση στο 13ο διαπανεπιστημιακό σεμινάριο οστεοσύνθεσης με πρακτική άσκηση, Αμφιθέατρο Γ.Ν. Παπαγεωργίου,
Θεσσαλονίκη, 11-13 Μαρτίου 2005
Υπάρχουν αρκετές αντικρουόμενες απόψεις όσον αφορά το είδος της θεραπείας, την διάρκεια ακινητοποίησης, την παρακέντηση της άθρωσης την χρήση προθέσεων κλπ.
Εν συνεχεία παρουσιάζεται η εμπειρία από την αντιμετώπιση 25κ αταγμάτων κεφαλής κερκίδος στα οποία έγινε οστεοσύνθεση με απορροφήσιμες βελόνες
Στις οστεοσυνθέσεις αυτές υπήρχε μόνο ένα πτωχό αποτέλεσμα ενώ φάνηκε ότι η μέθοδος εάν εφαρμόζεται όπου υπάρχει ένδειξη (κατάγματα τύπου ΙΙ κατά Mason) προσφέρει την δυνατότητα της πρώιμης κινητοποίησης του αγκώνα και ένα πολύ καλό τελικό λειτουργικό αποτέλεσμα.
Α. 83
OΣΤΕΟΣΥΝΘΕΣΗ ΚΑΤΑΓΜΑΤΩΝ ΜΙΚΡΩΝ ΟΣΤΩΝ ΜΕ ΠΛΑΚΑ-ΒΙΔΕΣ
Π. Γκιβίσης
Διάλεξη στο διεθνές συμπόσιο «ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ στο ΤΡΑΥΜΑ του ΑΝΩ ΑΚΡΟΥ»,
Λάρισα, 7-9 Απριλίου 2005
The internal fixation devices used in Orthopaedic surgery serve no purpose as soon as they have fulfilled their mission of securing the healing and union of the tissues concerned.
MATERIALS: METAL, CERAMIC, CARBON, COMPOSITES, POLYMERS, BIODEGRADABLE IMPLANTS.
The ideal implant would be made of a bioabsorbable material which:
has appropriate initial strength to meet the biomechanical demands,
degrades in a predictable fashion remaining sufficiently strong until the bone has healed, causes no deleterious tissue responses, disappears completely.
The goals in treatment of metacarpal and phalangeal fractures remain the same regardless of the method employed are Restoration, Elimination of angular or rotational deformity, Stabilization of fracture, surgically acceptable wounds, Rapid mobilization.
The conversion from traditional metal implants to more biological non-metallic devices is taking place at an accelerating pace.
Α. 84
ΕΝΤΟΠΙΣΗ ΚΑΤΑΓΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΣΥΧΝΟΤΗΤΑ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ ΣΕ ΠΟΛΥΤΡΑΥΜΑΤΙΕΣ – ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ
Ε.Μιχαηλίδου, Ε. Καντζίδου, Π. Γκιβίσης, Α. Χριστοδούλου, Ι. Πουρνάρας
Ανακοίνωση στο 3ο Επιστημονικό Συνέδριο Ιατρικής Σχολής Α.Π.Θ. , Θεσσαλονίκη , 10-13 Απριλίου 2005
Σκοπός : H ανεύρεση των συχνότερων καταγμάτων σε πολυτραυματίες.
Υλικό και Μέθοδος: Στην έρευνα μελετήθηκαν 277 περιπτώσεις πολυτραυματιών που χειρουργήθηκαν στην Α΄Ορθοπαιδική Κλινική του ΑΠΘ το χρονικό διάστημα 1996 -2003. Από τους ασθενείς αυτούς οι 2-9 ήταν άνδρες και οι 68 γυναίκες. Η ταξινόμηση έγινε σύμφωνα με το είδος των καταγμάτων.
Αποτελέσματα: Από το σύνολο των ασθενών το 37.9% έφερε κατάγματα μηριαίου και ακολουθούσαν τα κατάγματα της κνήμης (35,3%), σπονδυλικής στήλης – λεκάνης (21.6%) και του βραχιονίου (20,2%).
Α. 85
ΑΣΤΑΘΕΙΕΣ ΚΑΡΠΟΥ
Π. Γκιβίσης
Εισήγηση σε δορυφορικό συμπόσιο που οργανώθηκε στο 24ο Συνέδριο της ΟΤΕΜΑΘ 2005,
Χαλκιδική, 5-8 Μαίου 2005
Στην εισήγηση αυτή, μετά την αναφορά σε στοιχεία κινησιολογίας του καρπού, περιγράφονται οι επικρατέστερες θεωρίες για την σχέση μεταξύ των οστών του καρπού και της λειτουργικότητάς τους. Επιχειρείται η ταξινόμηση των ασταθειών του καρπού και επισημαίνονται τα κυριότερα κλινικά τους σημεία.
Περιγράφεται η σκαφομηνοειδής αστάθεια και ιδιαιτέρως η κλινική δοκιμασία του Watson.
Γίνεται προσπάθεια ανάλυσης των όρων παλαμιαία (VISI) και ραχιαία (DISI) αστάθεια και περιγράφονται οι δοκιμασίες του Reagan και Kleinman οι οποίες χαρακτηρίζουν την μηνοπυραμοειδή αστάθεια.
Τέλος συζητούνται οι κλινικές δοκιμασίες της μεταξύ πυραμοειδούς και αγγιστρωτού αστάθειας, της κεντρικής. λεγόμενης αστάθειας
Α. 86
Μ.Ο.Ε.:Ο ΣΥΝΘΕΤΙΚΟΣ ΠΕΝΤΑΣΑΚΧΑΡΙΤΗΣ ΥΠΟ ΤΟ ΠΡΙΣΜΑ ΤΩΝ ΚΛΙΝΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΘΕΣΕΩΝ ΟΜΟΦΩΝΙΑΣ
Π.Γκιβίσης
Εισήγηση σε δορυφορικό συμπόσιο που οργανώθηκε στο 24ο Συνέδριο της ΟΤΕΜΑΘ 2005,
Χαλκιδική , 5-8 Μαίου 2005
Ανάλογη προηγούμενης διάλεξης.
Α.87
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ ΑΝΟΙΚΤΩΝ ΚΑΤΑΓΜΑΤΩΝ ΚΝΗΜΗΣ ΜΕ ΑΣΦΑΛΙΖΟΜΕΝΗ ΕΝΔΟΜΥΕΛΙΚΗ ΗΛΩΣΗ
Π.Παπαδόπουλος, Β.Χαλίδης, Π. Γκιβίσης, Χ.Δημητρίου, Ν.Σαχίνης, Ι.Πουρνάρας,
Ανακοινώθηκε στο 61ο Συνέδριο της Ε.Ε.Χ.Ο.Τ.
Αθήνα, Οκτώβριος 2005
Σκοπός: H παρουσίαση των αποτελεσμάτων και της αποτελεσματικότητας της ενδομυελικής ήλωσης στη θεραπεία των ανοικτών καταγμάτων κνήμης.<
Υλικό-Μέδοδος: 30 ασθενείς με ανοικτό κάταγμα κνήμης αντιμετωπίστηκαν με ενδομυελική ήλωση κατά την 8ετία 1996-2004 . 20 ασθενείς αξιολογήθηκαν κλινικά και ακτινολογικά και απάντησαν σε ένα συγκεκριμένο ερωτηματολόγιο.
Αποτελέσματα: 1) Σύμφωνα με την ταξινόμηση κατά Gustilo, 14 κατάγματα ήταν τύπου Ι, 2 τύπου ΙΙ και 4 τύπου ΙΙΙα. 2) Ο μέσος όρος ημερών νοσηλείας στο Νοσοκομείο ήταν 11 μέρες με ελάχιστη τιμή τις 6 και μέγιστη τις 25 ημέρες. 3) Στην πλειοψηφία των ασθενών τοποθετήθηκε τριπλή αντιβιοτική χημειοπροφύλαξη (κεφαλοσπορίνη, αμινογλυκοσίδη, μετρονιδαζόλη) με μέσο όρο χορήγησης τις 5 ημέρες. 4) Κανένας ασθενής δεν εμφάνισε λοίμωξη μετεγχειρητικά και δεν υπεβλήθηκε σε επιπρόσθετες χειρουργικές επεμβάσεις 5) Ο μέσος όρος πώρωσης των καταγμάτων ήταν 3,5 μήνες με ελάχιστο 2 και μέγιστο 4,5 μήνες. 6) Σε 17 ασθενείς παρουσιάστηκε πώρωση του κατάγματος, σε 2 καθυστερημένη πώρωση και σ΄έναν ψευδάρθρωση του κατάγματος.
Συμπέρασμα : Τα ανοιχτά κατάγματα της κνήμης εμφανίζουν μεγαλύτερο ποσοστό λοίμωξης και ψευδάρθρωσης σε σχέση με τα κλειστά κατάγματα ενώ η αντιμετώπισή τους είναι ιδιαίτερα απαιτητική και δύσκολη. Η ενδομυελική ήλωση αποτελεί μία ασφαλή και αποτελεσματική μέθοδο για τη θεραπεία των καταγμάτων αυτών ελαχιστοποιώντας παράλληλα την πιθανότητα δευτερογενών επεμβάσεων και επιπλοκών .
Α. 88
SCAPHOLUNATE DISSOCIATION FROM THE BLATT TO THE MODIFIED BRUNELLI PROCEDURE
P.Givissis
Διάλεξη στο Ιnternational Seminar WRIST PROBLEMS –Workshop on ARTHROSCOPY OF THE WRIST,
Thessaloniki 27-28 January 2006
Our results after Blatt procedure are not as good as published literature in spite of strict selection criteria. We have tried to identify preop criteria which could possibly help in preselection of patients which could lead to better postop results. We believe that patients who have the more “row” type wrist kinematics can have good radioulnar deviation without stressing the capsulodesis and tend to have a better overall result.
Tri – ligament tenodesis: a modified brunelli procedure in the management of scapholunate instability. We recommend this procedure for dynamic and static scapholunate instability.
Α. 89
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΑΡΘΡΙΤΙΔΑΣ ΤΗΣ 1Ης ΚΑΡΠΟΜΕΤΑΚΑΡΠΙΟΥ ΑΡΘΡΩΣΗΣ
Π. Γκιβίσης
Διάλεξη που δόθηκε στο 3ο σεμινάριο χειρουργικής άνω άκρου,
Θεσσαλονίκη 7-9 Απριλίου 2006
Α. 90
MODIFIED KELLER ARTHROPLASTY WITH INTERPOSITION OF A FACIA LATTA IMPLANT. EARLY RESULTS
P. Givissis, P.D. Symeonidis, L. Pappas, A. Christodoulou, J. Pournaras
Aνακοινώθηκε στο Ετήσιο Συνέδριο του Τμήματος Ποδοκνημικής – Άκρου Ποδός
Αιδηψός , Εύβοια 2-4 Ιουνίου 2006
We present the clinical assessment, investigations and treatment of 8 patients with Hallux Rigitus or OA of the great toe.
Severity of Deformity, wide forefoot Stiffness, correctability, hypermobile 1st ray, lesser toe problems, pes planus and Neurovascular examination.
Standing ap and Lateral, Angles, DMAA, HV, Intermetatarsal Angle, Congruent / Incongruent, Degenerative Change.
The results with the modified keller arthroplasty with interposition of a facia latta implant are very encouraging.
Α. 91
ΑΡΘΡΟΣΚΟΠΗΣΗ ΚΑΡΠΟΥ
Π. Γκιβίσης
Εισήγηση σε στρογγυλή τράπεζα στο κοινό ετήσιο συνέδριο Ελληνικής Εταιρείας Επανορθωτικής Μικροχειρουργικής & Ελληνικής Εταιρείας Χειρουργικής Χεριού και Άνω Άκρου,
Κυλλήνη 6-10 Σεπτεμβρίου 2006
Ανάλογη προηγούμενης διάλεξης
Α. 92
ΑΡΘΡΟΣΚΟΠΗΣΗ ΚΑΡΠΟΥ. ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
Π. Γκιβίσης
Διάλεξη που δόθηκε στις επιστημονικές συναντήσεις Ορθοπαιδικών Θεσσαλίας, Λάρισα 19 Οκτωβρίου 2006
Ανάλογη προηγούμενης διάλεξης
Α.93
ΡΕΥΜΑΤΟΕΙΔΕΣ ΧΕΡΙ
Π. Γκιβίσης
Διάλεξη που δόθηκε στο Εντατικό Εκπαιδευτικό Διήμερο του Κ.Ε.Ο.Χ.
Αθήνα 21 Οκτωβρίου 2006
RA is a common chronic inflammatory joint condition, multifactorial aetiology, variable course with exacerbations and remissions of activity, Inflammation leads to joint damage (erosions). Can result in severe disability
Any 4 of the following must be present to allow diagnosis of RA: Morning stiffness ³ 1h , Three or more joints involved, Arthritis of hand joints, Symmetric arthritis, Rheumatoid nodules, Rheumatoid factor (positive < 5% normal subjects), Radiographic changes (must show erosion/decalcification).
Rheumatoid Arthritis: Hand involvement:: Ulnar Deviation and MCP Swelling
Characteristic features: Boutonniere, Swan neck, Z thumb, Volar subluxation, Ulnar deviation.
Treatment includes: Synovectomy, Tenodesis, Tendon transfer, Arthrodesis
Arthroplasty.
Α. 94
ΥΠΕΡΚΟΝΔΥΛΙΑ ΚΑΤΑΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΓΚΩΝΑ. ΕΙΝΑΙ Η ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΟΣΤΕΟΣΥΝΘΕΣΗ ΜΕΘΟΔΟΣ ΕΚΛΟΓΗΣ;
Π. Γκιβίσης
Διάλεξη που δόθηκε στο 18ο περιφερειακό σεμινάριο κεντροδυτικής Μακεδονίας,
Εδεσσα 3-5 Νοεμβρίου 2006
Σταθερή οστεοσύνθεση και άμεση κινητοποίηση είναι ο στόχος της θεραπείας των υπερδιακονδυλίων # του αγκώνα.
Μετεγχειρητική παρακολούθηση: Οπίσθιος νάρθηκας για 1 – 7 ημέρες και κατόπιν κινήσεις υποβοηθούμενες ενεργητικές.
Επιπλοκές:
1. δυσκαμψία
2. ψευδάρθρωση κατάγματος + αποτυχία υλικού
3. φλεγμονές
4. ωλένια νευρίτις
5. ψευδάρθρωση οστεοτομίας
6. έκτοπος οστεοποίηση
Α. 95
ΑΡΘΡΟΣΚΟΠΙΚΩΣ ΥΠΟΒΟΗΘΟΥΜΕΝΗ ΟΣΤΕΟΣΥΝΘΕΣΗ ΕΝΔΑΡΘΡΙΚΩΝ ΚΑΤΑΓΜΑΤΩΝ ΚΑΤΩ ΠΕΡΑΤΟΣ ΚΕΡΚΙΔΟΣ
Π. Γκιβίσης
Ανακοινώθηκε στο 1ο ετήσιο σεμινάριο καταγμάτων κάτω πέρατος κερκίδος, Αθήνα 9-11 Νοεμβρίου 2006
A high incidence of associated ligamentous injuries has been found in all studies for the Distal Radius Fractures.
Complex intra-articular fractures of the distal radius pose a great challenge
in orthopaedic surgery. Defective intra-articular reduction greater than 1 mm may lead to osteoarthritis of the wrist in 90% of the cases and greater than 2 mm in 100% of the cases .Intra-operative imaging (fluoroscopy) does not provide sufficient precision to visualize a 1-mm stairstep in the articular surface. Patients who underwent arthroscopic assisted surgery had a greater degree of supination, flexion and extension, than patients undergoing fluoroscopic assisted surgery. Arthroscopy-guided treatment of fractures of the distal radius was attempted for the first time in the early 90s.
Per-operative arthroscopy enables a good view of the fracture and associated lesions (cartilage impaction, scapholunate, lunotriquetral ligament injury) and facilitates control of the reduction.
Α. 96
ΣΥΝΔΡΟΜΑ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΩΝ
Π. Γκιβίσης
Διάλεξη που δόθηκε στο 14ο Διαπανεπιστημιακό Σεμινάριο Οστεοσύνθεσης
Ηράκλειο Κρήτης, 2-4 Μαρτίου 2007
Κάθε μυϊκό διαμέρισμα που περιβάλλεται από μυϊκή περιτονία και γειτνιάζει με οστούν είναι θεωρητικά δυνατόν να εμφανίσει σύνδρομο διαμερίσματος.
Το αντιβράχιο κατέχει την πρώτη θέση στην βιβλιογραφία με συχνότητα 80%, σε δεύτερη μοίρα έρχεται η κνήμη με 9% περίπου και κατόπιν ο άκρος πους ( περίπου 10% των καταγμάτων της πτέρης προκαλούν σύνδρομο διαμερίσματος με νευροαγγειακές διαταραχές δυσκαμψία και παραμορφώσεις) και ο μηρός 0,3%(Schwarz, J.T. et al JBJS, Vol71-A, No3, 1989 March) οι γλουτοί και τα διαστήματα στα μετακάρπια (Machan FG,et all Unfallchirurgie1991 Apr;17).
Περιγράφονται όμως σύνδρομα διαμερισμάτων, μετά από κακώσεις βραχιονίου, εκτεταμένα υποπλάτια αιματώματα που μπορεί να προκαλέσουν μέχρι και σύνδρομο πιέσεως του υπατικού παρεγχύματος (σύνδρομο Budd-Chiari)( Unfallchirurg 1993), στον τείνοντα την πλατεία περιτονία μύα (Rydholm, U et al Clin Orthop 1983), αλλά και διάφορα άλλα διαμερίσματα.
Η διάγνωση του συνδρόμου διαμερίσματος στην οξεία φάση είναι κυρίως κλινική και θα πρέπει ο ιατρός να οδηγείται στην διάγνωση όταν υπάρχουν οι περιγραφείσες αιτίες και όταν το έντονο άλγος δεν υποχωρεί με τα πιο ισχυρά αναλγητικά ενώ διαπιστώνει σταδιακή αύξηση της αρτηριακής πίεσης, αύξηση του άλγους σε παθητικές κινήσεις μυών, πάρεση και παραισθησίες με εξασθένηση έως εξαφάνιση των σφυγμών περιφερικά της βλάβης.
Α. 97
ΑΤΥΧΗΣ ΤΡΙΑΔΑ ΣΤΟΝ ΑΓΚΩΝΑ
Π. Γκιβίσης
Διάλεξη που δόθηκε στο 3ο Πανελλήνιο Συνέδριο Τμήματος Ώμου – Αγκώνος
Θεσσαλονίκη, 15-17 Μαρτίου 2007
Fracture-dislocations of the elbow remain among the most difficult injuries to manage. Historically, the combination of an elbow dislocation, a radial head fracture, and a coronoid process fracture has had a consistently poor outcome; for this reason, it is called the terrible triad. An elbow dislocation associated with a displaced fracture of the radial head and coronoid process almost always renders the elbow unstable, making surgical fixation necessary. The primary goal of surgical fixation is to stabilize the elbow to permit early motion. Recent literature has improved our understanding of elbow anatomy and biomechanics along with the pathoanatomy of this injury, thereby allowing the development of a systematic approach for treatment and rehabilitation. Advances in knowledge combined with improved implants and surgical techniques have contributed to better outcomes.
Α. 98
ΚΑΤΑΓΜΑΤΑ ΣΚΑΦΟΕΙΔΟΥΣ – ΑΝΟΙΚΤΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
Π. Γκιβίσης
Διάλεξη που δόθηκε στο 26Ο Συνέδριο της Ορθοπαιδικής και Τραυματολογικής Εταιρείας Μακεδονίας – Θράκης
Θεσσαλονίκη, 11-14 Απριλίου 2007
Η θεραπεία του κατάγματος του σκαφοειδούς εξαρτάται από το είδος του κατάγματος. Η θέση του κατάγματος και η παρεκτόπισή τους καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό την δυνατότητα πωρώσεως. Ένα κάταγμα, για παράδειγμα του κεντρικού πόλου παρουσιάζει ιδιαίτερη δυσκολία στη πώρωσή του, καθώς συνήθως διαταράσσεται η αιμάτωσή του και νεκρώνεται. Ένα κάταγμα με σημαντική παρεκτόπιση, γωνίωση και συντριβή, δεν θα κολλήσει, αλλά και αυτό συμβεί η πώρωση σε πλημμελή θέση θα οδηγήσει σε διαταραχή της σχέσης των οσταρίων του καρπού με αποτέλεσμα την εμφάνιση αρθρίτιδας.
Τα μόνα κατάγματα που πρέπει να αντιμετωπίζονται με ακινητοποίηση με γύψο είναι τα τύπου Α, κατά Herbert. Όλα τα άλλα κατάγματα πρέπει να αντιμετωπίζονται χειρουργικά. Ακόμη και τα πρόσφατα κατάγματα τύπου Β, πρέπει να χειρουργούνται άμεσα. Τα κατάγματα αυτά αντιμετωπίζονται με ανάταξη και ήλωση με ειδικές συμπιεστικές βίδες. Η ίδια αντιμετώπιση προτείνεται και στα κατάγματα που παρουσιάζουν καθυστερημένη πώρωση. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η ανάταξη ενός πρόσφατου κατάγματος, είναι δυνατόν να γίνει και με αρθροσκοπική υποβοήθηση, γεγονός που προσφέρει μικρότερο χειρουργικό τραύμα.
Α. 99
ΑΝΤΙΧΕΙΡΟΠΟΙΗΣΗ ΔΕΙΚΤΗ ΣΕ ΤΡΑΥΜΑΤΙΚΟ ΑΚΡΩΤΗΡΙΑΣΜΟ (ΑΡ) ΑΝΤΙΧΕΙΡΟΣ ΚΑΙ (ΑΡ) ΔΕΙΚΤΗ
Κ. Δίτσιος, Δ. Καπούτσης, Π.Γκιβίσης , Αν. Χριστοδούλου, Ι.Πουρνάρας
Έκθεμα στο Συνέδριο της Ορθοπαιδικής και Τραυματολογικής Εταιρείας Μακεδονίας – Θράκης
Θεσσαλονίκη, 11-14 Απριλίου 2007
Α. 100
13Ο Επιστημονικό Συνέδριο Φοιτητών Ιατρικής Ελλάδας
Αθήνα 20-22 Απριλίου 2007