Γ2. 20
ΑΠΩΤΕΡΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΩΝ ΚΑΤΑΓΜΑΤΩΝ ΚΕΦΑΛΗΣ ΚΕΡΚΙΔΟΣ ΜΕ ΒΙΟΑΠΟΡΡΟΦΗΣΙΜΕΣ ΡΑΒΔΟΥΣ
Π. Γκιβίσης, Π.Δ. Συμεωνίδης, Π. Διονέλλης, Α. Χριστοδούλου, Ι. Πουρνάρας
Δημοσιεύθηκε η περίληψη στο περιοδικό Ορθοπαιδική Τόμος 17, Τεύχος 1, 2004
Ανακοινώθηκε στο 23ο Συνέδριο της ΟΤΕΜΑΘ 2004, Θεσσαλονίκη, 15-18 Απριλίου 2004
ΣΚΟΠΟΣ: Αναδρομική μελέτη των απώτερων αποτελεσμάτων της αντιμετώπισηςκαταγμάτων κεφαλής κερκίδος με απορροφήσιμες ράβδους πολυγαλακτικού οξέος.
ΥΛΙΚΟ – ΜΕΘΟΔΟΣ: Στο διάστημα μεταξύ Σεπ 1995 και Οκτ 2001 22 ασθενείς με κατάγματα κεφαλής κερκίδος Mason ΙΙΙ-ΙV αντιμετωπίσθηκαν άμεσα με διάσωση της κεφαλής και οστεοσύνθεση με απορροφήσιμες ράβδους. Χρησιμοποιήθηκαν 2-5 ράβδοι 1,1 ή 1,5 mm σε κάθε ασθενή. Εννέα ασθενείς (οκτώ άνδρες και μία γυναίκα, μέσος όρος ηλικίας 31,2 έτη) που συμπλήρωσαν κατ΄ελάχιστον 2 έτη παρακολούθησης , επανεξετάσθηκαν κλινικά και ακτινολογικά. Όλοι οι ασθενείς εκτιμήθηκαν με βάση το Mayo clinic elbow score. Αξιολογήθηκαν επίσης: α) ο μηχανισμός κάκωσης, β) το εύρος κίνησης, γ) η ισχύς δραγμού (μέτρηση με δυναμόμετροJamar), δ) η σταθερότητα και η γωνία φόρτισης και ε) οι άμεσες και απώτερες επιπλοκές.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Ο μέσος χρόνος παρακολούθησης ήταν 5,4 έτη (εύρος 2,4 – 8 έτη). Όλοι οι ασθενείς με βάση το Mayo score είχαν άριστα αποτελέσματα (99/100). Το μέσο εύρος κίνησης ήταν 1330 σε κάμψη/έκταση και 830/830 σε πρηνισμό / υπτιασμό. Η μέση ισχύς δραγμού δεν υπολειπόταν της υγιούς πλευράς. Ένας από τους ασθενείς ανέφερε μετρίου βαθμού αστάθεια. Η μέση γωνία φόρτισης ήταν 7,20 (50 – 120 ). Υπήρξε μί αάμεση μετεγχειρητική επιπολής λοίμωξη και μία περίπτωση ετεροτόπου οστεοποίησης, αμφότερες χωρίς λειτουργικές επιπτώσεις. Ακτινολογικά υπήρχε πώρωση των καταγμάτων και όλες οι ράβδοι εμφάνιζαν σημεία πλήρους απορρόφησης.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Τα απώτερα αποτελέσματα, πέραν της πενταετίας, από την χρήση ράβδων πολυγαλακτικού οξέος για την οστεοσύνθεση συντριπτικών καταγμάτων κεφαλής κερκίδος (ΜasonIII-IV) είναι εξαιρετικά και προτείνεται η ευρύτερη εφαρμογή της μεθόδου, η οποία προσθέτει επιπλέον και το πλεονέκτημα της μη αφαίρεσης των υλικών.
Γ2. 21
ΑΜΕΣΕΣ ΜΕΤΕΓΧΕΙΡΗΤΙΚΕΣ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ ΣΠΟΝΔΥΛΙΚΗΣ ΣΤΗΛΗΣ. ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟΓΕΝΗΣ ΠΡΟΛΗΨΗ
Α. Χριστοδούλου, Π.Δ.Συμεωνίδης, Π.Γκιβίσης, Ι. Τερζίδης, Ιπ. Χατζώκος, Ι.Πουρνάρας
Δημοσιεύθηκε η περίληψη στο περιοδικό Ορθοπαιδική Τόμος 17, Τεύχος 1, 2004
Ανακοινώθηκε στο 23ο Συνέδριο της ΟΤΕΜΑΘ 2004,Θεσσαλονίκη, 15-18 Απριλίου 2004
ΣΚΟΠΟΣ: H δημιουργία πρωτοκόλλου για την αιτιολογική ανάλυση και δευτερογενή πρόληψη των άμεσων μετεγχειρητικών λοιμώξεων της σπονδυλικής στήλης. Παρουσιάζεται η εφαρμογή του σε περιπτώσεις αύξησης της συχνότητας των ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων.
ΥΛΙΚΟ: Μελετήθηκαν όλοι οι ασθενείς που υποβλήθηκαν σε επέμβαση σπονδυλικής στήλης σε διάστημα 18 μηνών(Αύγουστος 2002 – Ιανουάριος 2004). Οι ασθενείς χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες ανά εξάμηνο: Α΄ομάδα, 26 ασθενείς, πριν από την αύξηση των ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων. Β΄ομάδα, 42 ασθενείς, περίοδος αύξησης ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων. Γ’ ομάδα, 46 ασθενείς, μετά την εφαρμογή του πρωτοκόλλου αιτιολογικής ανάλυσης των λοιμώξεων.
ΜΕΘΟΔΟΣ: Εφαρμόσθηκε πρωτόκολλο διερεύνησης των πιθανών αιτίων αύξησης των λοιμώξεων με μελέτη των εξής επιμέρους παραγόντων:
α) Υπόστρωμα ασθενούς-διάγνωση , β) Χειρουργός, βοηθοί, νοσηλευτικό προσωπικό, γ) Συνθήκες αντισηψίας χειρουργείου-θαλάμων, δ) Περιεγχειρητική προφυλακτική αντιβίωση, ε) Υπεύθυνος μικροοργανισμός.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Το ποσοστό άμεσων μετεγχειρητικών λοιμώξεων της ομάδας Α ήταν 0% (0/26 ασθενείς). Στην ομάδα Β΄το ποσοστό αυξήθηκε απότομα σε 16,6% (7/42 ασθενείς), χωρίς αντίστοιχη αύξηση σε άλλες ορθοπαιδικές επεμβάσεις στο ίδιο διάστημα. Στην ομάδα Γ μετά την εφαρμογή του πρωτοκόλλου το ποσοστό μειώθηκε σε 2,1% (1/46 ασθενείς). Ως κύριοι αιτιολογικοί παράγοντες αναγνωρίσθηκαν : α) το είδος της προφυλακτικής αντιβίωσης (οι ασθενείς των ομάδων Α και Γ έλαβαν διπλό σχήμα κεφαλοσπορίνης – αμινογλυκοσίδης περιεγχειρητικά ενώ οι ασθενείς της ομάδας Β έλαβαν μόνο κεφαλοσπορίνη , β) η παρουσία υλικών σπονδυλοδεσίας (όλοι οι ασθενείς με λοιμώξεις έφεραν υλικά και γ) οι συνθήκες αντισηψίας στους θαλάμους νοσηλείας (περικοπές προσωπικού).
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Η αύξηση των ενδονοσοκομειακών μετεγχειρητικών λοιμώξεων της σπονδυλικής στήλης απαιτεί νηφάλια και συστηματική προσέγγιση. Η εφαρμογή του συγκεκριμένου πρωτοκόλλου αιτιολογικής διερεύνησης φαίνεται ότι συμβάλλει στην δευτερογενή πρόληψη των λοιμώξεων.
Γ2. 22
ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΟΣΤΕΟΣΥΝΘΕΣΗ ΚΑΤΑΓΜΑΤΩΝ ΚΑΤΩ ΑΚΡΟΥ ΜΗΡΙΑΙΟΥ Α.Ο./C ME ΣΥΣΤΗΜΑ DCS
Γ. Πετσατώδης, Απ. Χατζησυμεών, Π.Γκιβίσης, Α. Χριστοδούλου,
Π. Αντωναράκος, Ι.Πουρνάρας
Δημοσιεύθηκε η περίληψη στο περιοδικό Ορθοπαιδική Τόμος 17, Τεύχος 1, 2004
Ανακοινώθηκε στο 23ο Συνέδριο της ΟΤΕΜΑΘ 2004, Θεσσαλονίκη, 15-18 Απριλίου 2004
ΣΚΟΠΟΣ: Παρουσιάζονται τα αποτελέσματα της αντιμετώπισης των ενδοαρθρικών καταγμάτων του κάτω άκρου του μηριαίου με σύστημα πλάκας και δυναμικού ολισθαίνοντος ήλου (D.C.S).
ΥΛΙΚΟ – ΜΕΘΟΔΟΣ: Σε διάστημα 10 ετών (Σεπ. 1993 – Σεπ.2003), αντιμετωπίσθηκαν 51 ασθενείς (27 άνδρες, 24 γυναίκες), ηλικίας 19 έως 84 ετών (Μ.Ο. 46 έτη), με 54 κατάγματα Α.Ο. /C. Κύρια αιτία του κατάγματος ήταν το τροχαίο ατύχημα. 48 κατάγματα ήταν κλειστά και 4 ανοικτά τύπου ΙΙ κατά Gustillo. Xρησιμοποιήθηκε το σύστημα γωνιώδους πλάκας και δυναμικού ολισθαίνοντος ήλου D.C.S. σε συνδυασμό με ελεύθερες διακαταγματικές βίδες και μοσχεύματα.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: H μετεγχειρητική παρακολούθηση κυμάνθηκε από 6 μήνες έως 10 έτη και 6 μήνες. Εφαρμόσθηκε πρόγραμμα πρώιμης κινητοποίησης. Τα αποτελέσματα αξιολογήθηκαν σύμφωνα με τα κριτήρια Schatzker-Lambert.Ψευδάρθρωση του κατάγματος παρατηρήθηκε 4 περιπτώσεις, σε έναν πώρωση σε ραιβότητα και σε δύο έντονη δυσκαμψία του γόνατος. Τα αποτελέσματά μας ήταν άριστα σε 26, καλά σε 18, μέτρια σε 6 και πτωχά σε 4.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: H εσωτερική οστεοσύνθεση με το σύστημα γωνιώδους πλάκας και δυναμικού ολισθαίνοντος ήλου D.C.S. αποτελεί μια αξιόπιστη λύση στα κατάγματα περιφερικού άκρου του μηριαίου Α.Ο./C. Με ικανοποιητικά λειτουργικά αποτελέσματα.
Γ2. 23
ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΤΡΙΩΝ ΜΕΘΟΔΩΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΟΣΤΕΟΣΥΝΘΕΣΗΣ ΚΑΤΑΓΜΑΤΩΝ ΚΑΤΩ ΑΚΡΟΥ ΜΗΡΙΑΙΟΥ Α.Ο./C
Γ.Πετσατώδης, Απ. Χατζησυμεών, Π.Γκιβίσης, Α.Χριστοδούλου, Π.Αντωναράκος, Ι.Πουρνάρας
Δημοσιεύθηκε η περίληψη στον Τόμο των Πρακτικών σελ. 19
Ανακοινώθηκε στο 600 Συνέδριο της Ε.Ε.Χ.Ο.Τ. Αθήνα, 6-9 Οκτωβρίου 2004
ΣΚΟΠΟΣ: Συγκρίνονται τα αποτελέσματα της αντιμετώπισης των ενδοαρθρικών καταγμάτων του κάτω άκρου του μηριαίου με τρείς μεθόδους εσωτερικής οστεοσύνθεσης (πλάκα κονδύλων, πλάκα σταθερής γωνίας 950 , σύστημα πλάκας και δυναμικού ολισθαίνοντος ήλου / DCS).
ΥΛΙΚΟ – ΜΕΘΟΔΟΣ: Σε διάστημα 15 ετών (1988 – 2003 ) αντιμετωπίσθηκαν 108 ασθενείς (59 άνδρες, 49 γυναίκες), ηλικίας 19 έως 84 ετών (Μ.Ο. 46 έτη), με 116 κατάγματα Α.Ο./C . Κύρια αιτία του κατάγματος ήταν το τραοχαίο ατύχημα. 108 κατάγματα ήταν κλειστά και 8 ανοικτά τύπου ΙΙ κατά Gustillo. Χρησιμοποιήθηκαν η πλάκα κονδύλων μηρού σε 38 (ομάδα Α), η πλάκα σταθερής γωνίας 950 σε 24 (ομάδα Β) και το σύστημα γωνιώδους πλάκας και δυναμικού ολισθαίνοντος ήλου –D.C.S. σε 54 περιπτώσεις (ομάδα Γ).
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Η μετεγχειρητική παρακολούθηση κυμάνθηκε από 1 έτος έως 15 έτη. Εφαρμόσθηκε πρόγραμμα πρώιμης κινητοποίησης. Τα αποτελέσματα αξιολογήθηκαν σύμφωνα με τα κριτήρια Schatzker – Lambert. Παρατηρήθηκε ψευδάρθρωση σε 4 περιπτώσεις της ομάδας Α, 6 της Β, και 3 της Γ. Έντονη δυσκαμψία του γόνατος παρατηρήθηκε σε 2 ασθενείς της ομάδας Α, 2 της Β, και κανένα της Γ.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Το σύστημα γωνιώδους πλάκας και δυναμικού ολισθαίνοντος ήλου D.C.S. φαίνεται να πλεονεκτεί έναντι των δύο άλλων μεθόδων οστεοσύνθεσης στην αντιμετώπιση των καταγμάτων του περιφερικού άκρου του μηριαίου Α.Ο./C προσφέροντας σταθερότητα, ανατομική ανάταξη, πρώιμη κινητοποίηση με ικανοποιητικό λειτουργικό αποτέλεσμα.
Γ2. 24
ΑΠΩΤΕΡΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΚΑΤΑΓΜΑΤΩΝ ΚΕΦΑΛΗΣ ΚΕΡΚΙΔΟΣ ΜΕ ΒΙΟΑΠΟΡΡΟΦΗΣΙΜΕΣ ΡΑΒΔΟΥΣ
Π. Γκιβίσης, Π.Δ. Συμεωνίδης, Π. Διονέλλης, Β. Χαλίδης, Α. Χριστοδούλου, Ι. Πουρνάρας
Δημοσιεύθηκε η περίληψη στον Τόμο των Πρακτικών σελ. 53
Ανακοινώθηκε στο Κοινό Ετήσιο Συνέδριο Ελληνικής Εταιρείας Χειρουργικής Χεριού και Ελληνικής Εταιρείας Επανορθωτικής Μικροχειρουργικής, Αθήνα, 4- 6 Νοεμβρίου 2004
ΣΚΟΠΟΣ: Αναδρομική μελέτη των απώτερων αποτελεσμάτων της αντιμετώπισης καταγμάτων κεφαλής κερκίδος με απορροφήσιμες ράβδους πολυγαλακτικού οξέος.
ΥΛΙΚΟ – ΜΕΘΟΔΟΣ: Στο διάστημα μεταξύ Σεπ. 1995 και Οκτ. 2002 χειρουργήθηκαν 25 ασθενείς με κατάγματα κεφαλής κερκίδος κατά Mason II – IV , οι οποίοι αντιμετωπίσθηκαν άμεσα με διάσωση της κεφαλής και οστεοσύνθεση της με απορροφήσιμες ράβδους. Χρησιμοποιήθηκαν 2-5 ράβδοι σε κάθε ασθενή. Δώδεκα ασθενείς (δέκα άνδρες και δύο γυναίκες, μέσος όρος ηλικίας 31,2 έτη) συμπλήρωσαν πάνω από δύο έτη παρακολούθησης και επανεξετάστηκαν κλινικά και ακτινολογικά. Όλοι οι ασθενείς εκτιμήθηκαν με βάση το Mayo clinic elbow score. Λοιπές παράμετροι που μελετήθηκαν ήταν: α) μηχανισμός κάκωσης, β) εύρος κίνησης, γ) ισχύς δραγμού (μέτρηση με δυναμόμετρο jamar), δ) σταθερότητα και γωνία φόρτισης και ε) άμεσες και απώτερες επιπλοκές.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΝΜΑΤΑ: O μέσος χρόνος παρακολούθησης ήταν 5,5 έτη (εύρος 2,1 – 9 έτη). Όλοι οι ασθενείς είχαν άριστα αοποτελέσματα. Το Mayo score ήταν 99/100. Το μέσο εύρος κίνησης ήταν 1330 σε κάμψη και 830/830 σε πρηνισμό/υπτιασμό. Η μέση ισχύς δραγμού δεν υπολείπονταν της υγιούς πλευράς. Ένας από τους ασθενείς ανέφερε μετρίου βαθμού αστάθεια. Η μέση γωνία φόρτισης ήταν 7,20(50-120). Υπήρξε μια άμεση μετεγχειρητική επιπολής λοίμωξη και μια περίπτωση ετερότοπου οστεοποίησης, αμφότερες χωρίς λειτουργικές επιπτώσεις. Ακτινολογικά όλες οι ράβδοι εμφάνιζαν σημεία πλήρους απορρόφησης.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Tα αποτελέσματα πενταετίας της χρήσης ράβδων πολυγαλακτικού οξέος στην οστεοσύνθεση καταγμάτων κεφαλής κερκίδος Mason II-IV είναι πολύ ενθαρρυντικά για την ευρύτερη εφαρμογή της μεθόδου με το επιπλέον πλεονέκτημα της αποφυγής δεύτερης επέμβασης για την αφαίρεση των υλικών.
Γ2. 25
ΕΞΕΛΚΥΣΜΟΣ ΤΕΝΟΝΤΩΝ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΕΚΤΕΙΝΟΝΤΟΣ ΤΟΥ ΜΕΣΟΥ – ΠΑΡΑΜΕΣΟΥ ΔΑΚΤΥΛΩΝ
Π. Γκιβίσης, Α. Παπανικολάου, Α. Χατζησυμεών, Ι. Κωνσταντινίδης, Α. Χριστοδούλου, Ι. Πουρνάρας
Έκθεμα στο Κοινό Ετήσιο Συνέδριο Ελληνικής Εταιρείας Χειρουργικής Χεριού και Ελληνικής Εταιρείας Επανορθωτικής Μικροχειρουργικής, Αθήνα, 4-6 Νοεμβρίου 2004
Δημοσιεύθηκε η περίληψη στον Τόμο των Πρακτικών σελ. 117
Παρουσιάζεται η περίπτωση άνδρα 40 ετών, ο οποίος διακομίσθηκε επειγόντως στο νοσοκομείο μας μετά από παγίδευση του (ΔΕ) χεριού, σε μηχάνημα ανάδευσης τσιμέντου. Στη ραχιαία επιφάνεια του χεριού του, έφερε βαθύ, ρυπαρό, θλαστικό τραύμα με αποκόλληση εκτεταμένης επιφάνειας δέρματος. Από τον κλινικό έλεγχο, διαπιστώθηκε πλήρης εξελκυσμός του τένοντα, για το μέσο και μερικός εξελκυσμός για το παράμεσο δάκτυλο από τη μυοτενόντια περιοχή.
Ο ασθενής οδηγήθηκε στο χειρουργείο, όπου έγινε επιμελής μηχανικός και χειρουργικός καθαρισμός του τραύματος, καθώς και νεαροποίηση των τενόντων. Αποφασίστηκε η επανατοποθέτησή τους στη γαστέρα του κοινού εκτείνοντος των δακτύλων μυ, που έγινε με ραχιαία προσπέλαση στο μέσο τριτημόριο της κερκίδας. Μετά την ανεύρεση της γαστέρας του κοινού εκτείνοντος, απομονώθηκε ο τένοντας του δείκτη, πάνω στον οποίο ράφτηκε ο τένοντας του μέσου δακτύλου, αφού πρώτα αυτός οδηγήθηκε, κάτω από το ραχιαίο σύνδεσμο του καρπού. Λόγω συνέχειας του τένοντος του παραμέσου, το μερικώς αποσπασθέν τμήμα του θυσιάσθηκε . Ακολούθησε σύγκλειση των χειρουργικών τραυμάτων, με ράμμα 4/0 prolen και ακινητοποίηση του μέλους με πηχεοκαρπικό νάρθηκα σε ουδέτερη θέση.
Ένα μήνα μετά το χειρουργείο, ο ασθενής παρουσιάζει πλήρη επούλωση του θλαστικού τραύματος, δίχως στοιχεία φλεγμονής. Η λειτουργικότητα υπολείπεται , ως προς την έκταση του μέσου δακτύλου μόνο κατά 10 μοίρες. Η περίπτωση παρουσιάζεται λόγω της σπανιότητάς της και του τρόπου θεραπείας ο οποίος επιλέχθηκε.
Γ2. 26
ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΧΕΡΙΟΥ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΟΓΚΙΔΙΟΥ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΜΗ. ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΜΕ Ζ-ΠΛΑΣΤΙΚΗ ΤΟΥ ΧΗΛΟΕΙΔΟΥΣ ΤΟΥ ΔΕΡΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΔΑΚΤΥΛΙΚΟΥ ΝΕΥΡΟΥ.
Π. Γκιβίσης, Π. Δ. Συμεωνίδης, Β. Κεφαλάς, Ε. Μπαλαμπανίδου, Α. Χριστοδούλου, Ι. Πουρνάρας
Έκθεμα στο Κοινό Ετήσιο Συνέδριο Ελληνικής Εταιρείας Χειρουργικής Χεριού και Ελληνικής Εταιρείας Επανορθωτικής Μικροχειρουργικής, Αθήνα, 4-6 Νοεμβρίου 2004
Δημοσιεύθηκε η περίληψη στον τόμο των Πρακτικών σελ. 118
Παρουσιάζεται περίπτωση γυναίκας 62 ετών η οποία υπεβλήθη δύο φορές προ εξαμήνου και προ διμήνου σε αφαίρεση μορφώματος από την ΔΕ παλάμη αναφερόμενου ως λίπωμα. Η ασθενής μετά τη δεύτερη επέμβαση προσήλθε στα Εξωτερικά Ιατρεία Χειρουργικής Χεριού και Αγκώνα της Α’ Ορθοπαιδικής Κλινικής του ΑΠΘ με επώδυνη δυσκαμψία του ΔΕ χεριού, αιμωδίες δύο δακτύλων και ελάττωση ισχύος δραγμού. Κλινικά διαπιστώθηκε ευμεγέθες χηλοειδές στο σημείο των προηγούμενων τομών της παλάμης, απώλεια αισθητικότητας μέσου και μαραμέσου δακτύλων (ωλένιο και κερκιδικό χείλος αντίστοιχα) καθώς και οίδημα του χεριού με εικόνα αλγοδυστροφίας.
Αποφασίστηκε η χειρουργική αντιμετώπιση κατά την οποία έγινε αφαίρεση του χηλοειδούς και αποκατάσταση της περιοχής με 4 Ζ – plasty καθώς επίσης και διερεύνηση των δακτυλικών νεύρων μέσου και παραμέσου τα οποία βρέθηκαν κομμένα και παγιδευμένα μέσα σε σκληρό συνδετικό ιστό. Μετά την απελευθέρωσή τους έγινε η αποκατάσταση του ενός με τεχνητό νευρικό μόσχευμα ενώ το άλλο απολινώθηκε και καυτηριάστηκε για την αποφυγή δημιουργίας νευρώματος.
Δύο μήνες μετεγχειρητικά η ασθενής εμφανίζει σημαντική βελτίωση του εύρους κίνησης και της μυϊκής ισχύος του χεριού ενώ οι αιμωδίες έχουν υποχωρήσει χωρίς όμως ακόμη αποκατάσταση της αισθητικότητας τοπυ μέσου δακτύλου.
Γ2. 27
ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΗ ΚΕΡΚΙΔΟΜΗΝΟΕΙΔΗΣ ΑΡΘΡΟΔΕΣΗ ΜΕ ΟΛΙΣΘΑΙΝΟΝ ΚΕΡΚΙΔΙΚΟ ΑΥΤΟΜΟΣΧΕΥΜΑ (ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΝΕΑΣ ΤΕΧΝΙΚΗΣ)
Π. Γκιβίσης, Π. Αντωναράκος, Ε. Βαφειάδης, Λ. Παππάς, Α. Χριστοδούλου, Ι. Πουρνάρας
Έκθεμα στο Κοινό Ετήσιο Συνέδριο Ελληνικής Εταιρείας Χειρουργικής Χεριού και Ελληνικής Εταιρείας Επανορθωτικής Μικροχειρουργικής, Αθήνα, 4-6 Νοεμβρίου 2004
Δημοσιεύθηκε η περίληψη στον τόμο των Πρακτικών σελ. 119
Παρουσιάζεται η περίπτωση άρρενος ασθενούς, 28 ετών, με εκσεσημασμένη αρθρίτιδα της κερκιδομηνοειδούς άρθρωσης (Αρ), συνεπεία προηγηθείσης ανοικτής κάκωσης του καρπού με συνοδό κάταγμα του σκαφοειδούς. Στην 1η αντιμετώπιση έγινε χειρουργικός καθαρισμός του τραύματος, αφαίρεση του κεντρικού πόλου του σκαφοειδούς λόγω συντριβής του και εφαρμογή εξωτερικής οστεοσύνθεσης.
Τρεις μήνες μετά την αρχική κάκωση ο ασθενής εμφάνιζε έντονο πόνο, με σημαντικό περιορισμό του εύρους κίνησης του καρπού και της συλληπτικής ισχύος του χεριού. Αποφασίστηκε η περιορισμένη αρθρόδεση του καρπού (κερκιδομηνοειδής αρθρόδεση) για την αντιμετώπιση των ανωτέρω προβλημάτων.
Με ραχιαία προσπέλαση και διάνοιξη της άρθρωσης του καρπού έγινε απόξεση του αρθρικού χόνδρου του μηνοειδούς και της αντίστοιχης αρθρικής επιφάνειας της κερκίδος και διαμορφώθηκε αυτόλογο φλοιοσπογγώδες μόσχευμα, διαστάσεων 20Χ7 χιλ., από τη ραχιαία επιφάνεια της κερκίδος, το οποίο προωθήθηκε μερικά χιλιοστά επί της αύλακος που σχηματίστηκε , έως ότου έρθει σε επαφή με τη ραχιαία επιφάνεια του μηνοειδούς. Με την παράλληλη τοποθέτηση αυτόλογων σπογγωδών μοσχευμάτων από τη δότρια επιφάνεια της κερκίδος, το ολισθαίνον μόσχευμα συγκρατήθηκε στη νέα του θέση με βελόνες Κ-W 1,5 χιλ., ενώ ακολούθως εφαρμόστηκε και σύστημα εξωτερικής οστεοσύνθεσης.
Ύστερα από 45 ημέρες αφαιρέθηκε η εξωτερική οστεοσύνθεση λόγω πλήρους πώρωσης της αρθρόδεσης, ενώ σημαντικά βελτιώθηκαν το εύρος κίνησης και η συλληπτική ικανότητα του χεριού. Η τεχνική αυτή παρουσιάζεται ως εναλλακτική λύση στην αντιμετώπιση του υψηλού ποσοστού ψευδαρθρώσεων, που αναφέρεται στον συγκεκριμένο τύπο περιορισμένης αρθρόδεσης του καρπού.